ilk basımı 2004 yılında olan halit kıvanç'ın "futbol! bir aşk..." kitabından;
bir zamanlann beşiktaş'ın efsane ikilisi şenol-birol fenerbahçe'ye transfer oldu. hem de 450 bin liraya. "şenol-birol-gol" tezahüratı artık fenerbahçe'ye geçmişti. bu duruma çok kızan adanalı bir beşiktaş taraftarı, iki futbolcunun fenerbahçe'ye geçmesinin ardından, "şenol" ve "birol" adını koyduğu çocuklarının adlarını değiştirmek için mahkemeye başvurmuştu. bir başka üzüntüsünü de dile getirmişti bu sporsever "üçüncü çocuğumun adını da gol koyacaktım. yazık oldu..."
işte bu transferden bir süre sonraydı ki... bu kez fenerbahçe kalecisi özcan arkoç beşiktaşlı oluyordu. ve 1964'te bir gün bir fenerbahçe-beşiktaş maçında şenol-birol sarı-lacivert takım için gol atmaya çalışırken, özcan da beşiktaş kalesinde devleşmiş, gol yemiyordu. maçın 89. dakikası da bitmiş, seyirci 0-0'lık sonuca boyun eğerek tribünlerden kapıya doğru yürümeye başlamıştı. sadece bir dakikadan az saniyeler kalmıştı hakemin son düdüğüne... ne yalan söyleyeyim, maçı yazmakla görevli olan ben de "eh işte 0-0 bitti" diye kağıdımı, kalemimi toplarken... o da ne? bir akın... top şenol'da... bir şut...
ama çok sert bir şut... hem de tam köşeye... özcan uçuyor... fakat... kimse inanamıyor, "goool" temposu neden sonra geliyor. top ağlarda ve fenerbahçe 1-0 galip... aynı anda hakemin maçı bitiren düdüğü... unutulmaz doksanıncı dakika golüdür bu...
) 
