neticesi teknik değerini bu kadar güzel ifade eden bir başka futbol maçına kolay kolay rastlanamaz... galatasaray: 0 - fenerbahçe: 0 değeri sıfır olan bu maçın umumi gorünütü şu:
rakibini yenmek azmiyle bilenmiş kırbaçlanmış yirmi iki futbolcu. hepsi bütün güçleriyle mücadele ediyorlar.
fakat bu azim. galatasaraylıların de, fenerbahçelilerin de. yalnız adalelerini bilemiş. hepsinin şuurları pas içinde.
futbolun kollektlf bir oyun olduğunu sanki tamamen unutmuşlar, ayağına topu alan başlıyor koşturmağa, uğraşıyor çalım atmağa, karşı taraf da buna mâni olmak cabası içinde didinip duruyor... ve, bol faullü, bol düdüklü bir çekişme seyrediyoruz. beş dakika onbeş dakika, kırkbeş dakika, doksan dakika hep bu...
her iki tarafın birbirine tatbik ettiği çok sıkı markajdan, ancak, ayakta top tutmamakla, çabuk deplasmanlar ve topları, deplase olan adamlara geçirmekle kurtulunabileceğini, galatasaray ve fenerbahçe takımlarında yer almak seviyesine gelmiş futbolcular bilmelidirler.
bilmezlerse, oynadıkları oyun, futboldan ziyade, iki acemi ağır sıklet pehlivanın itişmesine benzer ve kendilerini seyre gelen kırkbin kişi de «dev maç» bu mu idi diye hayıflanır durur.
