kaptan «ay-yıldızlı formayı 50 defa giyinceye kadar kollarım kırılmayacak» dedi
necati karakaya
«maçın ilk devresinin son dakikaları oynanıyordu. takımımız galip durumda idi. bir ara top bana kadar uzandı. bloke etlim. degajmana hazırlıyordum. bu anda tribünlerden sert bir ses yükseldi: «inşallah öbür kolun da kırılsın.» başımdan kaynar sular döküldü. oraya yıkılıp kalacaktım.»
galatasaray'ın ve milli takımın kaptanı turgay şeren’in sesi boğuklaşmış,. gözleri dolmuştu. kısık bir seste devam etti: «top benim ekmek param. kolum kırılırsa, benim geçimimi kim temin edecek? bizim dinimizde ekmek parası ile oynamak, böyle bir temennide bulunmak günahtır. alsancâk’da bana böyle bağıran izmir'li seyirci arkadaşın sesini bayatımın sonuna kadar unutamayacağım.»
«bu kollar 18 yıl millî takım kalesini korudu»
kaptan turgay 13 aralık 1964 pazar günü alaancak'da oynadıkları izmirspor maçını bir kere daha yaşıyor gibiydi. kolunun kırıldığı o meş'um maçtan tam 13 ay geçmişti. kalede, galataaaray takımına yeni gelmiş. 16 yaşındaki pırıl, pırıl... dipdiri, capcanlı turgay vardı sanki... ama. izmir’li seyirci ona üzüntülü bir gününü hatırlatmıştı. hem de çok fena bir temenni ile. konuşmasına devam etti: «eğer, bana «inşallah gol yersin» diye bağırsa böyle üzülür mü idim? ben bu kollarla tam 18 yıl milli takım kalesini korudum. ve gene koruyacağım. o seyirci arkadaşa soruyorum. milli takımın kalecisinin kollarının kırılmasını arzu eder mi?»
turgay şeren, allahın ilâhi kuvvetine, tıbbın başarısına ve kendi imanına inanmıştı: «hayır hayır» dedi «kollarım kırılmayacak, 50 defa ay-yıldızlı formayı giyinceye kadar kollarım kırılmayacak.»
) 
