batak sahadaki mücadelenin yegâne golünü 49. dakikada aydın attı
halit kıvanç
feriköy'ün nefesi fenerbahçe'nin mumunu söndürmeğe yetmedi. ama bu nefesin, sarı - lacivertli kale yakınında fırtına estirdiği anlar da az olmadı. kısacası, zorlu bir maçtan sıyrıldı fenerbahçe...
lider, «yenilmez» liğini korumakla, feriköy de «çetin» liğini göstermekle başarılıydı. aslında böylesine sahada çıkıp yürüyebilene koskoca bir madalya takmak gerekirdi. fakat o balçıkta top sökme mücadelesine girişen futbolcular, gerçeklen kaliteli, zevkli, heycanlı bir oyunun kahramanı oldular.
yalnız, iyi futbolculuğunu kısa zamanda göstermiş bir arif'in, öylesine «favl makinesi» gibi çalışmasının sebebini bir türlü anlayamadık. zaman zaman ortaya «iyi futbol» koyabilen bir takımın sertliğe ihtiyacı olmas gerekti.
sonucu değiştiren gol, 2. yarının hemen başında, hüseyin'in güzel bir iniş sonunda isabetli ortası, şenolun vuruşunun feriköy müdafaasından dönmesi ve aydın'ın mükemmel bir şutla karambole rağmen filelere giden yolu bulması ile doğdu. golden sonra, özellikle sonlarda feriköy'ün yarattığı tehlikeler sarı - lâcivertli kaleciden ve müdafaadan çevrildi. fenerbahçeliler de «1 gol 2 puan» sevinciyle sahadan l-0 galip ayrılmayı başardılar.
) 
