öyle zannedilirdi ki, şampiyonluk yolunda önündeki engeli aşmaya uğraşan beşiktaş değil de ptt idi..
öylesine bilenmiş mücadele azmi ile dolu dinamik ve süratli idi iki ankaralılar, beşiktaş bu tempoya ayak uyduramadı... yalnız bu tempoya mı? futbolun pek basit icaplarına da kafa uyduramadı beşiktaş. ve böylece büyük bir kısmı ptt’lilerin baskısı altında geçen bir maç seyrettik.
ptt'lilerin müdafaa kaygılarını tamamen unutarak geliştirdikleri hücumları kestikleri her sefer beşiktaşlılar, önlerindeki bomboş sahada akıllı fikirli hiçbir kontratak yapamadılar.
güven'in çalım illetine düşmediği zamanlar, diğerşeri ofsaydda kalmamayı beceremediler. diğerleri ofsaydda kalmamayı becerdikleri vakit, güven çalım illetinden kurtulamadı. ve böylece mahkûm bir beşiktaş seyrettik.
umumi cereyanı bu olan maçın zaman zaman sertlikten çıkıp tekmelenmeye meyleden seyri sırasında taraflar ikişer gol attılar. bu gollerden ptt'nin attığı ilkinde zannederim hakem orhan gönül, ceza sahasının içindeki tabii bir mücadelede takdir hakkını beşiktaş aleyhine olarak fazla ağır kullandı ve penaltıya hükmetti.
