şampiyonlugu kaybetmiş olmanın üzüntüsünü bir fenerbahçe galibiyetiyle avutturmak emelindeki galatasaraylılar, bu arzularının tahakkuk etmesine rağmen. dün, stadı, büsbütün üzgün terkettiler.
uzgün terk ettiler, çünkü, takımları, fenerbahçeyi yenerken, bilhassa ucu şampiyonluğa dokunan bir maçta, istanbulspor boyun eğmeyecek kadar yeterli bir varlık olduğunu ispat etmişti.
galatasaray, dün b t hakikati ispat ederken, herşeyden evvel zinde bir kazanma azmi içinde mücadeleye kararlı bir takım olarak göründü ve bu vasfını maç sonuna kadar kaybetmedi.
beri yandan, istanbulspor karşısındaki tutukluk sebeplerinin teşhis edilip, takımın, eldeki imkânlar içinde, çok daha mâkûl bir tertiple sahaya çıkarılmış olması, dünkü kifayetli oyunu izah eden sebeplerden biri idi.
vasfını yukarıda belirttiğimiz bu tertipteki takımda yer alan galatasaraylı futbolcular da kendilerinden beklenen verim seviyesinden aşağı düşmeyince, tatminkâr bir futbolun şartları tahakkuk etmiş oldu.
fenerbahçelileri, dün, sahada, kazanılmış bir şamplyonluğun rahatlığı hattâ, umursamazlığı içinde seyrettik. sâdece bir prestij düşüncesinin gayrete getirdiği takım, bu kadarcık mânevi cevherle rakibinin temposuna ayak uyduramadı, ve hemen bütün maç boyunca mahkûm oynadı.
yukarıda târif ettiğimiz galatasaray böyle bir fenerbahçeyi elbette yenmeliydi, ve nitekim, yendi de.
dünkü fenerbahçe galatasaray maçı ile milli lig maçları neticelenmiş bulunuyor. memleketin iki güzide teşekkülünü, birinin şampiyonluğu, diğerinin ikinciliğinden dolayı tebrik ederken, ezeli rekabetleri gihi ezeli dostluklarını da tezahür ettiren dünküne benzer daha çok finaller oynamalarını dileriz.
