saat ilerliyor. futbolcular yağmurun göıleştirdiği sahadan ayrılmak istemiyorlardı. antrenör coşkun en zor hareketleri basite indiren esprileriyle arkadaşlarının çalışmasına yardımcı oluyordu… «aferin sana samim… turgaya bakın çocuklar… yay gibi, kauçuk gibi… yaşa ahmetçiğim…»
) 
