hacettepe’nin 1968’e kadar kalacağı türkiye 1. ligi günleri, semtteki istimlâk hareketlerinin de yoğun olduğu zamanlardır. takımın 6 yıllık lig serüveni, çoğu zaman küme düşme potasına yakın bir yerde sonlanmıştır. futbolcuların tümünün mahalleden çıktığı günler geride kalmıştır; zira başka çare de yoktur. kulübü, hatay senatörü abdullah deliveli almış, yönetim kuruluna paralı isimler dâhil edilerek maddi destek sağlanmıştır. başkan deliveli’nin puro içerken çekilmiş fotoğraflarını görünce ‘sert abiler’in futbol dünyasının yaşadığı dönüşümü anlayabiliyorsunuz. levent cantek’e göre bu fotoğraf, yapılan futbol romantizmini olumsuzluyor. lütfü yanar ise başka türlü yorumluyor bu değişimi: “kim para veriyorsa, kulübe o hâkim oluyordu.”
hacettepe takımının en sükse yapan futbolcusu, bugün hâlâ sevenlerinin koltuğunu kabartan burhan sargın’dı. ‘canavar burhan’ diye tanınan futbolcu, 102 gol atacağı f.bahçe’ye geçtikten sonra milli takım’ın da vazgeçilmezleri arasına girmişti. yine f.bahçe’ye giden akgün kaçmaz, beşiktaş’a transfer olan ercan ertuğ ile nuri toygun, baskın soysal gibi önemli oyuncuların ilk durağı da hacettepe’ydi. günümüz isimlerinden fatih uraz ve yılmaz vural da mor-beyazlı formayı sırtladılar.
1967-1968 sezonunda averajla 1. lig’den düşen hacettepespor, bir daha devler ligine dönemedi. hastane de, ihsan doğramacı’nın söz verdiği gibi, hacettepe’yi ‘arsenal’ yapamadı. muhitin bitişi, takımı da kaçışı mümkün olamayan bir sona sürükledi.