raphael honigstein'ın "dördüncü yıldız: alman futbolunun kendini yeniden keşfi ve dünyayı fethi" adlı kitabından
arne friedrich
bir sonraki maçımız sırbistan’laydı. nedendir bilinmez almanya bazı takımlara karşı çok zorlanır: italya (daima), ispanya (o yıllarda), hırvatistan (ki bizi 2008 avrupa şampiyonası’ndan mağlup etmeyi başarmışlardı) ve sırbistan. maçın daha başlarında miroslav klose oyundan atılmış, bir dakika sonra da sırbistan bir köşe vuruşu sonucunda golü bulmuştu. maçın tek hâkimi bizdik ve birçok gol pozisyonu da yakaladık. hatta lukas podolski bir penaltı kaçırdı. on kişi olmamıza rağmen maçı çevirebilirdik ama olmadı. gazeteler “michael ballack, neredesin?” diye soruyorlar ve bizim ikinci tura çıkamayacağımızı iddia ediyorlardı. ama biz takım olarak iyi bir futbol oynadığımızı ve bir sonraki maçta gana’yı mağlup edebileceğimizi biliyorduk. zaten kazanmaktan başka şansımız da yoktu.
