dünya kupasının favorisi gözüyle bakılan brezilya milli takımı kalabalık bir kafile halinde uçakla manchester’e gelmiştir. futbolcular hava alanında kendilerini çember içine alan gazetecilere «bize konuşma izni yok» derken, brezilya'nın 108 kiloluk ünlü tek seçicisi vicente feola da şunları söylemekle yetinmiştir: «çok kuvvetli bir gruptayız. şampiyonluk veya derece için konuşmak doğru olmaz. macaristan, portekiz ve bulgaristan’la çarpışacağız.»
daha önce kupayı iki defa kazanmış olan brezilyalılara, sessiz görünüşlerine rağmen ingiltere'ye yayılmış bulunun meraklılar, birer kahraman gözüyle bakmaktadırlar. brezilya’lı bir yönetici, «bu defa da bütün brezilya bizden şampiyonluk bekliyor» diyerek başladığı konuşmasını şöyle bağlamıştır: «...ve bunu tabii bir hak gibigörüyorlar. kazanırsak bizim için bu, büyük bir değişiklik yaratmayacaktır. ama kaybedersek, önce hükümet, sonra biz idareciler tenkid edilecek, futbolcular ise yine birer kahraman olarak vatanlarına döneceklerdir. 1958 ve 1962’de kupayı kazandığımız yıllarda brezilya’da hayat pahalılığı artmış, vergilere zam yapılmıştı. ama kimsenin pahalılığa ve vergilere aldırdığı yoktu. kısacası şu; kaybetmekten korkmakta haklıyız.»
) 
