maç oynandığı gün ntvspor'da yayınlanan yenilsen de yensen de'ye katılmak için istanbul'daydım. totem yapıp maç oynanırken skorlara bakmadım ama sonra dayanamayıp twitter'a baktığımda "goool anteee" yazısını görüp mutlu oldum. daha yavaşça eskiden yeniye twitlere bakmaya başladım ve gençlerbirliği'nin resmi twitter hesabından "dk. 60 1-0 öndeyiz'i" okudum.
hemen tanıl abiyi arayıp "nasıl gidiyor abi? öndeymişiz" dedim ve tanıl abinin sadece "1-1" dediğini duydum. "dakika ne abi? dk. 60 1-0 idi" dedim. "62. dakikada yedik mali" diye ekledi moralsiz bir sesle.
teşekkür edip kapattım ve maçın sonuna kadar sanırım sadece 1 kere skorlara baktım ve öne geçip 2 puanı bıraktığımız için üzüldüm.
bir sonraki gün kadıköy'den beşiktaş'a gidecek olan vapuru beklerken maç özetlerini izledim. ikinci yarının başında skor 1-0 iken cem can'ın çarpraz bir pozisyonda kaleciye nişanlamasını maçın kırılma noktası olarak düşündüm. ama 2-3 pozisyon dışında özetlerde net pozisyonumuz yoktu.
pazar akşamı, tribünlerden maçı izleyen ural ile konuştum ve bana "1 puana sevinmeliyiz. çok kötüydük. endişelenmeye başladım olm" diye dert yanıyordu...
