başarılı bir müdafaa taktiği yapan k.gümrüklüler, metinsiz rakipleri karşısında beraberlik umarken galibiyete ulaştılar
halit kıvanç
birinin yakasında beşiktaş, diğerinin yakasında fenerbahçe rozeti vardı ve ikisi de «haydi galatasaraylılar, atın artık şu golü!» diye bağırıyorlardı. evet yakalarında beşiktaş, fenerbahçe rozetleri vardı ama, ellerinde de spor - toto'nun (a) kuponları bulunuyordu. işte bu kuponlarda galatasaray'ı karagümrük karşısında kesin favori gösterdikleri için, ikisi de daima tuttukları takımın puanını değil, bugün tutturacakları tahininin sayısını hesapla meşguldüler.
bu sırada saatler, maçın tam 84. dakikasına gelindiğini bildiriyordu ve bu maçı yazmakla vazifeli muharrirlerin not kağıtları adeta bembeyazdı. ne yazacaklardı bu maç için? ne yazabilirlerdi? koca 84 dakika içinde «ah harika!» diye övecekleri yahut «ne hatâ!» diye yerecekleri hareketler o kadar az olmuştu ki... bu sönük oyunda, toto kuponlarındaki rakamların verdiği heyecan da olmasa, seyircilerin uyuması işten bile değildi.
fakat dakikalar ilerledikçe görüldü ki, hakikatte uyuyan galatasaraydır, uyutan da karagümrük... gerçek bu idi. kırmızı - siyahlılar galibiyeti 2-3 forvetine yani tesadüfe bırakmış, beraberliği garantiye almak için geriyi kuvvetlendirmişlerdi. kadri «9» numaralı formasıyla geride çalışırken, «10» numaralı aydın da onun yanıbaşında görünüyordu.
karagümrüğün hedefi «gol yememek»ti ve ilk yarıda bu hedefe yakalamıştı. ancak galatasaray ikinci devrede karagümrük kalesi önüne yerleşiyor ve her an gole hazırlanıyordu. gol çıkmıyordu ama... ve bütün gözler «gol» sözü ile beraber «gol kralı» nı arıyordu. «bir metin olsaydı» diyenlerin sayısı çoktu ve bu hüküm her an biraz daha doğruluğunu belirtiyordu. forvet, dağınık bir gayret içinde neticeye varamıyordu. bunda karagümrüğün müdafaa taktiğini büyük başarıyla tatbikinin rolü büyüktü. hele kadri, tam bir orkestra şefi gibi idare ediyordu takımını... kadrinin dağıttığı paslar, topun daha çok karagümrüklülerin ayağında kalmasını sağlıyor ve kırmızı - siyahlılarda, oyunu ağırlaştıran temposu, galatasaraylıları da gevşetiyordu. karagümrüklüler, golsüz geçen zamanın kendi hesaplarına işlediğini müdrik, topla oyalanıyorlar ve tam tâbiriyle rakiplerini uyutuyorlardı. galatasaray takımına «maçı alıyoruz. golü neredeyse atacağız» havası hâkim olmuştu. o kadar ki ileriyi takviye için ergun'u forvete alırken, gerinin zayıfladığını hiç düşünmüyorlardı. ve işte 84. dakika bitip de 85. dakika başlarken. galatasaray korkulu bir rüya ile uyanıverdi. karagümrük golü filelerdeydi.
maç boyunca turgay'a gelen beşinci toptu bu. ve bu kaleci için de bundan büyük bir talihsizlik olamazdı. büyük coğunluğu karagümrük kalesi önünde geçen oyunda sümer muvaffak kurtarışlarını birbirine eklerken, turgay'a klâsını gösterecek tehlike ulaşmamıştı. karagümrük'ün iki, bazan da üç forvetle yaptığı kontrataklar, sarı - kırmızılı defanstan geri dönmüştü. turgay değil kim olsa 84 dakika üç direk arasında beklemekten sıkılır, yorulurdu. hiç değilse maç havasını kaybederdi. işte turgay da bu rahatlık içinde tarık'ın soldan çektiği kornere güvenle çıktı ve topu şöylece tutmayı denedi. fakat meşin yuvarlak sert geliyor ve usta kalecinin ellerinden sıyrılıyordu. oracıkta bekleyen doğan, bir vuruşta golü kaydediyordu. o doğan ki, maç boyunca karagümrük'ün yakaladığı en güzel fırsatlar ayağına geldiği halde hep kaçırmış ya vuramamış, ya da auta atmıştı. ama bu defa kaleyi nişanlıyordu.
galatasaray bütün hatlarıyla rakip kaleye yüklenirken karagümrük beraberlik beklediği maçtan galibiyetle çıkıvermenin heyecanına kapılmıştı. hani bir kaç dakika daha olsa beraberlik golü işten değildi. nitekim kornerden gelen topu sümer yumrukluyor ve ergun da şahane bir şutla ağlara takıyordu. fakat hakem cihat ergun daha sümer yumruğa çıkarken, maçın bitimini ilan eden düdüğünü çalmış, hatta çok akıllı bu hareketle düdükle yetinmeyerek eliyle de maçın sonunu işâret etmişti. futbol maçı 90 dakikaydı ve bu 90 dakika içindeki tek muteber golü atan da karagümrüktü. galatasarayın golü bir kaç saniye de olsa rotarlı gelmiş ve bir puanı olsun kurraramamıştı. karagümrük böylece ilk defa galatasarayı yenmenin sevincini duyarken. sarı - kırmızılılar puan cetveline, ona bel bağlayanlar da toto cetvellerine bakıp çok üzüleceklerdi.
) 
