o yıllar genclerbirligini fazla bilmiyordum haliyle ankaragüclüydüm abimle bursa gemlikten feribotla yalovaya oradanda trenle fenerbahce stadına. ozaman adı baskaydı. galatasaray ankaragücü macına gitmiştim derwalin geldigi ilk seneydi. nasıl bagırıyorlar nasıl ugultu anlatamam daha ilk dakika abartmasız 3 galatasaraylı bariz ofsayt ama hakeme baktım devam diyor ne yapsın! o gürültü ve ugultu icinde baska karar veremezdi. dakika bir, galatasaray 1 ankaragücü 0 olmustu.ikinci yarının basında halil ibrahim gol attı durum 1-1 oldu. icimden seviniyor dısarıya tüh be böyle gol mü yenir diyordum. ayaklarımla abimi dürtüyordum gol attık ama sevinemedik. ne kötü bir duygu rakip seyircilerin arasında mac seyretmek. mac bitmis kalabalıkla dısarı cıkarken bile tüh be yazıklar olsun diyorduk. ta ki trene bininceye kadar. trene bindikten sonra kahkahalar atmıstık.ilk defa hayatımda rakip seyirci arasında mac seyretmiştim. gol atınca sevinemiyorsunuz cok kötü bir duygu.yüzüm gülerken dısarıya tüh be diyordum aksi halde linc edilirdik.
