maradona hayranı bendeniz; o yıllarda henüz 19 yaşında üniversite sınavlarına hazırlanan delikanlı olarak bu finali dört gözle bekliyordum. eee dile kolay bu dünya kupası finallerine kamerun yenilgisi ile başlayan arjantin üst üste zorlu maçlar oynayarak finale kadar gelmişti. bu kadar zorluktan sonra gelinen finalde de artık ikinci dünya kupası maradona ve arkadaşlarına yakışırdı yani...
almanya maça olduk a iyi başlamış sağlı sollu ataklarla goygochea'nın kalesini zorluyordu. carlos bilardo yönetimindeki arjantin takımında ise anlamsız bir gerginlik hali hakimdi... maçın hakemi ise meksikalı avrupa kıtasında oynanan bu finalin sahte kahramanı olmak için pusuda bekliyordu adeta... tüm ikili mücadelelerde takdir haklarınıa hep almanlara kullanıyordu. ama dünya kupası boyunca hep futbol şansı yanında olan arjantin bu sefer kaderi ile başbaşa idi. maç yine uzatmaya gider mi derken o uğursuz dakikada olmayan bir pozisyonda hain hakem codessal'ın penaltı düdüğü stadı ve ekranları başımıza yıktı. topun başına gelen brehme müthiş bir soğukkanlılıkla topu goygochea'nın uzanamayacağı köseye itekledi. kalan dakikalarda arjantin'in sonuçsuz atakları işe yaramadı. kupa serenomisi hâla gözümün önündedir. ağlayan isyan eden maradona ve arjantin milli takımı "sıcak bir italya90 akşamında" soğuk bir yenilgi ile veda ediyordu. maradona yı ağlatan avrupa yağcısı codesal hem kendi ülkesinde hem de arjantin'de büyük tepkiler çekti.
) 
