mehmet yüce'nin, "idmancı ruhlar: futbol tarihimizin klasik devreleri: 1923-1952, türkiye futbol tarihi - ikinci cilt" kitabından;
1923 senesi bahar ve yaz mevsimleri futbol tarihimiz açısından ilklerin yaşandığı dönemdir dersek yanılmış olmayız. mayıs’ın on birinci günü, cuma, ankara’nın iki önemli takımı ankaragücü (o devirdeki ismiyle turan san’atkâran gücü) ve gençlerbirliği kulüpleri tarihlerinde ilk defa karşılaştı. ankara futbolu ve mezkûr kulüplerin tarihi için bu pek ehemmiyetli müsabakayı ve makaleyi türkiye idman mecmûası’ndan naklediyorum:
[türkiye idman mecmûası, 29 mayıs 1339, sayı 14, s. 418.]
“11 mayıs cuma günü yeni teşekkül eden gençler birliği ile turan san’atkâran gücü arasında bir egzersiz yapıldı. gençler birliği’ni sultâni mektebi talebesi teşkil etmekte ve kendi söylediklerine nazaran idare ve teşkilât itibariyle sultâni namındaki takımla hiçbir alâkaları yoktur.
turan gücü ise, evvelki sayılarımızda söylediğimiz vechle, 338 (1922) senesinde ankara’da teşekkül etmiş ve fakat fabrikalarının adapazarina nakli hasebiyle inhilâl etmişti (dağılmıştı). bu kere ankara’ya gelen bir iki oyuncusu tekrar eski kulüplerini ihyaya çalışıyorlar.
anadolu san’atkâran gücü ile turan gücü ittifak ederek yeniden kuvvetli bir takım teşkiline çalışmışlarsa da turanlıların mutlak kendi namlarının ibkâsı (yaşaması) hususundaki ısrarları bu ittifakı imkânsız bir hâle getirdi. filhakika gönül ankara’da altı değil daha fazla spor kulüblerini görmek ümidindedir. ancak turan gücü de bu hâliyle şimdilik kuvvetli rakiplerine karşı hiçbir zaman temin-i mevki edemez ve ikinci derecedeki takımlara karşı bile muvaffakiyeti pek güçtür. ezcümle, turan birinci takımının ikinci derecede timlerden ma’dûd olan (sayılan) gençlerbirliği ile birer sayıyla berabere kalması bu fikrimizi teyid eder.
gençler birliği’nde pek müstaid (yetenekli) gençler var. hüsrev, mennan ve bilhassa mehmet ali beyler istikbâlin iyi futbolcu namzetleridir.”
