bu maça tsk organizasyonunda gaziler ile beraber gittim. coğu bir uzvunu kaybetmiş olduğu halde birçok kişiden daha fazla hayata bağlı gözüküyordu. tekerlekli sandalyede veya koltuk değnekleriyle geldiler stat kapısına. yaklaşık 1 saat 45 dakika beklediler içeri girebilmek için. maalesefki ilk yarının sonuna kadar alınmadılar içeri. yorulup tam vazgeçmek üzereyken ısrarlar sonucunda izin verilmesi yüzlerini güldürdü. kaçırılan ilk yarıda gol yoktu neyseki. son dakikada gelen gol ise onların bu geceki dertlerini örtecek moral kaynağı olacaktır eminim.
) 
