uefa kupasında inter milan'a elendikten sonra tüm gücümüzle lige dönmek zorundaydık. çok iyi bir kadroya sahip olmakla birlikte deplasman maçlarında istediğimiz sonuçlan alamıyor ve bunun nedenlerini kendi aramızda tartışıyorduk. kendi sahamızdaki fenerbahçe maçına çıkarken de geçen sezondan kalan hesabımızı görmeyi çok istiyorduk. ancak kendimize yakışmayan bir oyun sonrası berabere kalarak bizlere güvenenleri hayal kırıklığına uğrattık. trabzonspor'dan şampiyonluk beklentileri azalmaya başlamış ve takım olarak yine eleştirilere maruz kalmıştık.
ligin ilk yarısının sonları gelirken form düzeyimiz yükselmeye başladı. ali sami yen'de galatasaray karşısına çıkarken maçı kendi lehimize çevireceğimize yürekten inanıyorduk. ilk yarıda gerçekten muhteşem oynadık. tuncay'ın iki golüyle iki farklı öne geçmemize rağmen bu arkadaşımızın kırmızı kartla oyun dışı kalması sonrasında maçı 2-2 bitirdik. büyük avantaj kaçırmıştık. soyunma odasına hüzün hâkimdi...
