“ilk zamanlarda yirmi – yirmi beş dakika çok iyi oynuyordum, ondan sonra ayağıma kramp giriyordu. henüz oyuncu değiştirme uygulaması yoktu. bir gün mithatpaşa’da galatasaray’la oynuyorduk. kramp girdi. rıdvan burçetin kenarda oturuyordu. bana ‘oyna!’ diye bağırıyor. artık sakatım diye kimse beni tutmuyordu. maçın bitimine on dakika kadar kala bana bir top geldi. on sekize kadar zor gelmiştim. bir burun vurdum, turgay abi kontrpiyede kaldı. top yuvarlanarak kaleye girdi. o zaman galatasaray fenerbahçe’yle şampiyonluk için çekişiyordu. üç tane topları direkten dönmüştü. maç 1-1 bitti. maçtan sonra yarım saat santrada bekledik.”
