c grubuna sıkıntılı başlayan ve ilk iki maçında sadece 2 puan kazanan (amerika ve cezayir beraberlikleri ile) ingiltere son maçında slovenya'yı zor da olsa 1-0 yendi ve grup ikincisi olarak 2. tura çıktı.
almanya ise d grubunda önce avustralyayı 4-0 yenip tüm dikkatleri üzerine çekti ama 2. maçta sırbistana 1-0 yenilince gruptaki son maçında gana ile karşı karşıya geldi ve o maçı "ne yapıp edip kazanan klasik almanya" olarak 1-0 kazandı ve 2. turda ingilterenin rakibi oldu...
grup maçlarına bakılınca almanya favori görünüyor ama ingiltere eğer "44 yıllık kupa özlemini" dindirmek istiyorsa canını dişine takıp bu maçı almalı...
maçın 38. dakikasında skor 2-1 almanya lehine iken lampard'ın uzaktan vurduğu top önce üst direğe ardından kalec içine ve tekrar üst direğe çarpıp kaleci tarafından kontrol edildi... maçı anlatan spiker dahil herkez "gol" dedi ama yardımcı hakem gol değil dediğinden maç devam etti. pozisyon tekrarında ise topun neredeyse 1 metre içeriden çıktığı görüldü...
tabi akla hemen ingilterenin ilk ve tek kupasını kazandığı 1966 finali geldi. o maçta skor 2-2 iken uzatmalarda alman hurst'ün şutu lampard'ınkine benzer bir pozisyon yaşatmış ve gol değil denmişti...
şu an maç 4-1 devam ediyor. almanlar akşam arjantin - meksika maçını kazanacak takımla oynacaklar. oysa ben bu maçı ingilizlerin ve akşam arjantinin kazanmasını ve çeyrek finalde mardona'nın başında olduğu arjantin'in ingilizlere karşı oynamasını çok istiyordum... :(
germany's youthful side delivered a striking statement of intent by overwhelming old rivals england 4-1 in bloemfontein to take their place in the last eight of the fifa world cup™.
joachim low's side built a two-goal lead through early goals from miroslav klose and lukas podolski and although matthew upson reduced the deficit before the break, the germans made sure of their quarter-final place when thomas muller concluded two lightning breakaways with a quick-fire double midway through the second half. while germany can look forward with confidence to a quarter-final meeting with argentina or mexico, england will go home to lick their wounds and reflect on yet another fifa world cup defeat by their old nemesis.
it was a lapse of concentration which allowed germany to take the lead in the 20th minute, the goal coming after a spell of prolonged england possession. manuel neuer's long goal-kick upfield should have been dealt with by england’s central defenders, but klose, back from suspension, got between john terry and upson, outmuscling the latter before poking the ball past david james with his outstretched right boot.
while having plenty of the ball, england were creating little in the way of genuine scoring opportunities, with only a gareth barry shot from distance which went straight at neuer. indeed, germany should have doubled their advantage on the half-hour when sami khedira combined well with muller to set up klose, who fired straight at james. yet die nationalelf did not have to wait too long for their second goal as muller floated a delightful ball into the path of the unmarked podolski. with england's defence stretched, the cologne man had the time to recover from a poor first touch and produce a left-footed finish that squeezed through the legs of the goalkeeper and just inside the far post.
england pulled a goal back in the 37th minute when a short lampard corner from the right was played to gerrard who crossed into the box. upson, atoning for his earlier error, rose highest above the germany defence and with neuer stranded, powered a header into the net. meetings between these two sides often provide talking points and this one's came 60 seconds later when lampard's shot from the edge of the box struck the underside of the crossbar and bounced down, with the referee ruling the ball had not crossed the goalline.
england started the second half strongly with gerrard hitting a right foot shot just wide in the opening minutes and lampard rattling the crossbar with a free-kick 30 yards from goal. however, germany increased their advantage in the 67th minute through a counter-attack. lampard's free-kick hit the german wall and, with england having committed men forward, they were left exposed as schweinsteiger broke quickly before playing a delightful ball for muller, who had started the breakaway, to fire past james.
germany's fourth was more or less a carbon copy of their third. with england deep in their opponents' half, searching for a way back into the game, germany won possession on the edge of their box and sprayed the ball to ozil on the left. the midfielder outpaced barry and played in muller to sidefoot home from close range. england, to their credit, never gave up and only a fine one-handed save by neuer from gerrard stopped them from reducing their deficit – the heaviest in their fifa world cup history.
yardımcı hakemler: pablo fandino (uru), mauricio espinosa (uru)
4. hakem: martin vazquez (uru)
almanya: manuel neuer (gk), arne friedrich, sami khedira, bastian schweinsteiger, mesut oezil "mesut özil" (dk. 83 stefan kiessling), lukas podolski, miroslav klose (dk. 72 piotr trochowski), thomas mueller (dk. 72 piotr trochowski), philipp lahm (c), per mertesacker, jerome boateng
teknik direktör: joachim loew (ger)
ingiltere: david james (gk), glen johnson (dk. 87 shaun wright-phillips), ashley cole, steven gerrard (c), john terry, frank lampard, wayne rooney, gareth barry, matt upson, james milner (dk. 64 joe cole), jermain defoe (dk. 71 emile heskey)
teknik direktör: fabio capello (ita)
goller: dk. 20 miroslav klose (1-0) dk. 32 lukas podolski (2-0) dk. 37 matt upson (2-1) dk. 67 thomas mueller (3-1) dk. 70 thomas mueller (4-1)
sarı kartlar: dk. 47 arne friedrich (almanya) dk. 81 glen johnson (ingiltere)
deutsche elf brilliert beim 4:1 im achtelfinale gegen die briten mit tollen kontern und kombinationen – jetzt wartet argentinien
die deutsche nationalmannschaft hat zum zweiten mal bei der wm ihr enormes offensivpotenzial gezeigt. beim 4:1 (2:1) im achtelfinale gegen england war die dfb-auswahl ihrem gegner in allen belangen überlegen.
bloemfonteın. dieser deutsche traumfußball ist endgültig zum albtraum für england geworden. der 4:1-sieg der jungen mannschaft joachim löws in bloemfontein trifft die briten ins mark. miroslav klose (20.), lukas podolski (32) und der doppelpack von thomas müller (67./70.) führten nach einem tollen spiel ins viertelfinale. „ıch spüre die überzeugung und den mut in dieser mannschaft“, freute sich löw über spiel und ergebnis.
freilich trübt ein einwandfreies, nicht anerkanntes tor der engländer zum 2:2 den triumph ein wenig. kurz nach dem 1:2 von matt upson (37.) sprang der ball nach einem lattenschuss von frank lampard eindeutig hinter der linie auf. „der ball war klar hinter der linie“, bekannte auch löw. für den kollegen fabio capello war diese fehlentscheidung „wichtig. das spiel hätte einen anderen verlauf genommen“, behauptete der italienische manager der engländer. „es ist unglaublich, dass die schiedsrichter nicht gesehen haben, was ich von der bank aus gesehen habe“, schimpfte der ıtaliener.
sei’s drum: diese deutsche mannschaft zeigte einen zauber-fußball, von dem die engländer ausgespielt und ausgekontert wurden. das robuste durchsetzungsvermögen kloses, die technische raffinesse özils und die bewundernswerte kaltschnäuzigkeit müllers „entblößten, wie geplant“, so löw, die englische abwehr. die kompakte defensive mit den überragenden bastian schweinsteiger und arne friedrich hielt dem kurzen ansturm und druck der engländer zwischen dem 2:1 und 3:1 stand.
die dfb-auswahl trat doch in bestbesetzung gegen den ewigen rivalen an. mittelfeld-stratege bastian schweinsteiger war ebenso mit von der partie wie jerome boateng. miroslav klose kehrte nach seiner gelb-roten karte gegen die serben wieder in die startelf zurück.
es entwickelte sich ein mitreißendes fußballspiel. die deutsche elf zeigte keinerlei respekt vor den routinierten engländern, sie stand hinten kompakt und spielte mutig den gegner mit zum teil wundervollen kombinationen aus. özil zwang trotz der gegenwehr von ashley cole torwart james schon nach fünf minuten zu einer spektakulären fußabwehr.
eine viertelstunde später aber kam der torhüter in seinem kanariengelben outfit gegen klose eine fußspitze zu spät: 1:0. manuel neuers weiter abschlag traf genau die schnittstelle zwischen terry und upson.
die deutsche elf kombinierte, die engländer schauten nur zu. so wie in der 32. minute, als lukas podolski eine kombination über özil, klose und müller mit dem tor zum 2:0 abschloss. erst jetzt wurden die briten wach. upson gelang per kopf der anschlusstreffer, neuer machte beim rauslaufen keine gute figur. es folgte lampards vieldiskutierter fernschuss.
lampards zweiter lattenknaller (52.) sollte eigentlich das signal für permanenten druck der engländer sein. doch deutsche konterstärke machte alle hoffnungen der capello-elf zunichte. zweimal glänzte thomas müller als eiskalter vollstrecker. der junge erweist sich immer mehr als glücksgriff.
joachim löw stand beim schlusspfiff ganz gelassen an der ecke der coaching zone. die riesige freude, den ganzen stolz auf sein werk behielt er in diesem denkwürdigen moment seiner bundestrainer-karriere für sich.
bloemfonteın. die wut in england ist groß: über schiedsrichter jorge larrionda aus uruguay, aber auch über die unzulänglichkeiten der elf von trainer fabio capello. während der coach mit dem unparteiischen nach dem nicht gegebenen treffer hart ins gericht ging („so ein fehler darf nicht passieren“), wählte das boulevardblatt „the sun“ gewohnt drastische worte und beschimpfte larrionda als „nutzlosen referee“.
allerdings gestanden viele medien auf der ınsel auch die schwache leistung der „three lions“ bei englands höchster wm-pleite überhaupt ein. „ein trostloses england erleidet wm-herzschmerz“, meinte der „ındependent“. der „guardian“ machte die „schreckliche schwäche der englischen verteidigung“ für die schlappe verantwortlich.
am ende nahm es dann sogar die „daily mail“ mit dem typisch englischen humor. angesichts des hochsommerlichen wetters in der heimat hieß das motto: „wenigstens scheint die sonne.“
nach seiner sperre erzielt der bayern-stürmer das wichtige 1:0 – schweinsteiger bewährt sich als „herz der mannschaft“
neben doppel-torschütze thomas müller glänzten zwei weitere bayern-spieler beim achtelfinal-triumph gegen england: bastian schweinsteiger und miroslav klose.
bloemfonteın. der unermüdliche kampf der mediziner um mittelfeldchef bastian schweinsteiger wurde belohnt – aber auch die rückkehr von miroslav klose war gold wert. nach seiner sperre schoss der bayern-stürmer beim 4:1 gegen england sein 50. tor für deutschland und kann nun im viertelfinale sein 100. länderspiel bestreiten.
und schweinsteiger? der mittelfeldchef war nach der zitterpartie um seine fitness der von joachim löw erhoffte „motor“ des deutschen spiels und bereitete zudem das wichtige 3:1 vor.
nach seinem „dummen“ platzverweis im serbien-spiel hatte klose beim 1:0-zittersieg gegen ghana als zuschauer 90 minuten „gelitten“, wie bundestrainer löw berichtete. und darum sah sich der torjäger in einer bringschuld gegenüber dem team im england-spiel: „er hat das sehr bereut, dass er gelb-rot gekriegt hatte.“
klose, der für den verletzten cacau (bauchmuskelzerrung) wieder in die startelf rutschte, entwischte john terry und matt upson immer wieder, auch beim 1:0, als er sich nach dem langen abschlag von torhüter manuel neuer in weltklasse-manier durchsetzte und mit dem außenrist einschob.
elf minuten später scheiterte er frei vor torwart david james. trotzdem blieb klose bis zur auswechslung in der 72. minute ein ständiger gefahrenherd. und mit 12 toren könnte er nun den deutschen wm-rekordschützen gerd müller (14) überflügeln.
auch schweinsteigers einsatz war wertvoll. „grünes licht“ hatte es für den münchner nach seiner oberschenkelblessur erst kurz vor dem anpfiff gegeben – ebenso wie bei jerome boateng (wadenverhärtung). ein restrisiko blieb dennoch – wie immer bei muskelproblemen. aber löw wagte das risiko – aus gutem grund: „bastian ist das herz dieser mannschaft.“
schweinsteiger ging beherzt in die zweikämpfe mit dem englischen alphatier frank lampard. abmelden konnte er den starken lampard nicht, aber er bekämpfte ihn. wie immer hatte schweinsteiger auch die meisten ballkontakte. früh leitete er die erste großchance von mesut özil ein (5.), überlegt legte er thomas müller das tor zum 3:1 auf.
raphael honigstein'ın "dördüncü yıldız: alman futbolunun kendini yeniden keşfi ve dünyayı fethi" adlı kitabından
arne friedrich
gana maçı kendimize olan güvenimizi iyicene arttırmıştı; genç bir takım olmamıza rağmen turnuvada başarılı bir sonuç alabileceğimiz düşunmeye başlamıştık. son 16'da grubunu sürpriz bir şekilde ikinci sırada bitiren ingiltere ile karşılaşacaktık. (bu noktada herkes, şaşırtıcı olmayan bir şekilde maçın penaltılara kalacağını konuşuyordu ve biz de tabii
ki penaltılara çalışıyorduk.) biz ezeli rakiplerimiz olarak hep italya ve hollanda 'yı görüyorduk ama ingiltere'ye de saygı duyuyor ve maça çok ciddi şekilde hazırlanıyorduk. iyi bir takımdı ingiltere ve aramızdaki rekabet çok eskilere dayanıyordu.
urs siegenthaler ve christopher clemens her zamanki gibi harika bir maç önü analizi yapmışlardı. ikili bize ingiltere'ye karşı oyun planımızda ne gibi değişiklikler olacağını, maçtan neler bekleyeceğimiz, kime nerede ve nasıl basmamız gerektiğini, ve rakibin hangi oyuncularının topla oynamalarına izin verebileceğimizi detaylı bir şekilde anlatmışlardı. bunun yanı sıra, milli takım analistleri john terry'nin sürekli ileri çıktığını fark etmişlerdi ve bizim, topu kaptıktan sonra onun boş bıraktığı alana koşular yaparak, bundan yararlanabileceğimizi düşünüyorlardı.
sahaya çok iyi bir dizilişle çıkmıştık ve maça da çok iyi başladık. ilk golde manuel neuer’in kullandığı aut atışı klose’ye asist oldu. geliştirdiğimiz bir kontratak sonucu ikinci golü de podolski’yle bulduk. matthew upson skoru 2-1’e getirdiğinde birkaç dakika bocaladık ve o anda frank lampard’ın sayılmayan golü geldi. eğer hakem golü verse durum 2-2’ye gelecekti. o pozisyonda neuer’in ne kadar zeki bir oyuncu olduğunu da görme fırsatımız oldu: o, direğe çarpıp yerden seken topu sanki hiçbir şey olmamış gibi eline almış ve hemen sahanın öbür ucundaki klose’ye fırlatmıştı. ben çok uzakta olduğum için topun çizgiyi geçip geçmediğini görememiştim ancak neuer’in bu kadar hızlı ve kendinden emin hareket ettiğini görünce “herhalde geçmedi çizgiyi,” diye düşündüm. devre arasında antrenörler bize topun aslında çizgiyi geçtiğini söylediler ama açıkçası hakem o golü saysa bile sonuç değişmez ve biz maçı alırdık. (ilerleyen günlerde fotomontajla gol çizgisinin öne çekildiği ve topun çizgiyi geçmediğini gösteren, şaka olarak hazırlanmış bir fotoğrafı da masaj masasının hemen yanındaki duvara yapıştırmıştık.)
top rakipteyken 4-4-1-1, bizdeyken 4-2-3-1 ile oynuyorduk. sahadaki dizilişimiz rakiplerin boş alan bulmalarını ve gol pozisyonlarına girmelerini zorlaştırıyordu. defansif orta saha oyuncularından, yani bastian schweinsteiger ve sami khedira’dan biri sürekli geriye yardıma geliyor ve bu da savunmamızı daha da güçlü kılıyordu. hücumda da doğru zamanı bekleyip, rakibi bir anda gafil avlayabilecek kondisyonumuz ve oyunu okuyabilen, nasıl gol pozisyonuna girebileceğimizi bilen, ve topu sahanın istediği her yerine rahatça atabilen, zeki ve yetenekli bir kalecimiz vardı. almanya tarihinde o güne dek bizim kadar dikine futbol oynayan bir takım olmamıştı. ingiltere maçının ikinci yarısında oyun planımızı sahaya daha da sağlıklı bir şekilde yansıtmış ve maçı 4-1 kazanmıştık. (maçtan sonraysa hem ben hem de schweinsteiger, frank lampard’la forma değiştirdik.)
ingiltere maçı sonrası kendimize olan güvenimiz zirveye çıkmıştı. grup aşamasında elenme korkusunu üzerimizden atmış, kendimizi çok daha rahat hissetmeye başlamıştık zira görevimizi yaptığımızı ve bundan sonra gelen kazanımların ekstradan birer ikramiye olacağını düşünüyorduk. zira o kadar genç bir takımdık ki taraftarlarımız ingiltere’ye elenseydik bile bizi affedeceklerdi. bir sonraki turdaki rakibimiz olan cezayir’in çok iyi bir takım olduğunun bilincindeydik fakat aynı zamanda da o engeli de aşarsak kaybedecek hiçbir şeyimiz kalmayacağını düşünüyorduk.