ankara futbolu: bazen karakter oyuncusu, bazen figüran tanıl bora "cumhuriyet'in ütopyası: ankara" (ankara üniversitesi yayınları, 2012)
1968-1971’de ptt’de oynayan metin kurt, ankara takımlarının futbolcularının kendi aralarında “ittifaklar kurduklarını” , küme düşme tehlikesinde olan takıma ‘kendiliklerinden’ puan verdiklerini hatırlıyor. ama bu hesapların tutmadığı da oluyormuş. örneğin metin kurt beraberliğe ‘bağlanmış’ bir maçta hacettepe’ye üç gol atmış, maçtan sonra dövmek için aramışlar onu!
ertan adatepe, 1968’de ptt’deyken eski takımı ankaragücü’nün küme düşmemesi için soyunma odasında haber göndermiş, 0-0’a bağlayalım diye; “çıksın istediği gibi oynasın” diye meydan okuyan bir cevap gelince 3-1 yenmişler sarı-lacivertlileri! neticede kâr etmese de, böylesi işbirliği hikâyeleri, 1960’larda hâlâ futbol muhitinin arkadaş muhiti havasını koruduğunu gösteriyor. özellikle ankaralı futbolcular, amatör ruhu ve kulübe sadakat töresini sürdürmenin teminatıydılar. son demleriydi…
not1: metin kurt'un anısında bahsedilen "uygun" tek maç bu maç. fakat bu maçta da metin kurt bir gol atmış.
not2: ertan adatepe ile ilgili de ptt ankaragücü'nü sadece bir kere 3-1 yenmiş o da 1963-64 sezonuna ait.
) 
