tribün hayatım boyunca böyle bir anı bir daha yaşarmıyım orasını allah bilir.kadıköyde 16 da 16 galibiyet ve 17.maç ligin dişli takımlarından g.antep geliyordu.zor geciceğini biliyorduk ama daha ilk yarıdan skor 3-0 olmuştu.bırakın yenilmezlik serisini şampiyonluk bile sıkıntıya girebilirdi.ozaman telsim trbinü inşaat halindeydi 3 tribün vardı ve ilk yarı sonuna doğru her yerden sesler yükseliyordu.2 yarı başlamadan 5-6 dk önce takım sahaya çıktı.inanılmaz bir sevgi gösterisi vardı bütün takım el ele stadı dolaştı.onlara verdiğimiz destekle birlikte maç başladıki aman aman sırasıyla gelen goller ve mutluluk göz yaşları olmaz dedimiz gitti dediğimiz maçı 4-3 almıştık.bunları yazarken bile tüylerim diken diken oluyor.
) 
