adana d. sporu karşısında 79. dakikaya kadar 2-0 mağlûp durumdaki sarı – kırmızılılar beraberliği güç kurtardı
g. saray’ın bir golü ofsayt addedildi
dün de sahada tel tel çözülmüş, dağınık bir galatasaray seyrettik.
bir gün evvelki mağlûbiyet, metin’in mahkûmiyeti, moralman sarı – kırmızılı takımı bu derece çökertebilir, bu derece yıpratabilirdi. yok, ne futbol, ne kollektif bir oyun, ne güzel bir hareke ve ne de galatasarayın maça asılma hızı ve azminden hiçbir şey yoktu…
büyük ümitler, kendisinden pek çok şey beklenen futbolcular silinmiş ve alelâdu birer eleman haline gelmişlerdi. ve böyle bir galatasarayın adana demirspor gibi millî lige ilk defa giren «mütevazi» bir rakip karşısında hiçbir «faikiyet» gösterememesi normaldi. faikiyet ne kelime, buna hattâ «mahkûmiyet» dense yeri idi. tam 79 dakika «vah vah, yazılı bu takıma.» demekten pek çok kimse kendini alamadı. galatasarayın şöhretli mâzisini hatırlayanlar tribünlerden yükselen menfi tezahüratı duyup üzülmemek için nerede ise kulaklarını tıkayacaklardı. evet, tam 79 dakika bu «varlıkta, yokluk» devam etti. sonra ne oldu?... sonra, galatasaray onbiri, birden şaklanacak ve prestijlerini kurtarabilmek için bütün varlarını, yoklarını ortaya koyacaklardı. işte hakiki hüviyetiyle tanınan galatasaray bu son dakikaların galatasarayı idi…
fırtına, metenin 25 metreden fileleri bulan bomba gibi şütüyle başlamıştı. 2-0 mağlûbiyetten 2-2 beraberliğe yükselmek! dile kolaydı bu. hattâ hakem son dakikada atılan bir golü ofsayd vererek iptâl etmemiş olsaydı, galatasaray sahadan galip bile ayrılacaktı. hakemin bu kararını her zaman münakasa etmek mümkündür.
fırtına başlıyor
fırtına tam 79. dakikada başladı. metenin ceza çizgisi dışından savurduğu bomba gibi şüt fileleri bulunca… kaybolan ümitler bir anda beliriverdi. bunu iki dakika sonra niyazinin yere yatarak attığı şahâne ikinci gol tâkip etti. artık demirspor müdafaaya çekilmiş ve hiç olmazsa beraberliği muhafaza etmek için çalışıyordu. ve 84. dakikada âni parlayan galatasaray hücumu, hâşimin eliyle tutacağı topa ayakla müdahale etmesi ve sağ beke çarpan topun filelere takılışı. hakem bu golü ahmet’i ofsayd pozisyonunda gördüğü için iptâl ediyordu. bundan sonraki gayretler bir netice vermeyecekti.
