iki takım 144'üncü kez karşılaşıyordu ama lig tarihinde böyle bir skor yazmıyordu. arada sırada bu farka yaklaşılmıştı ama ya ayaklar durmuş ya da rakip geri dönmüş, bu noktaya varılmamıştı. maçın gollü geçeceği takımlar sahaya dizildiğinde biraz belli olmuştu; fenerbahçe, arjantinli yıldızı ortega'nın komuta ettiği yedi futbolcusuyla rakip kaleye yükleniyordu. gol çabuk geldi ve o zamanların genç futbolcusu tuncay şanlı kafasıyla takımını öne geçirdi. arjantinli önce 38'de attığı gol, sonra 58'de gördüğü kırmızı kartla derbiye damgasını vurdu. birçokları fatih terim ve oyuncularının eksik kalan rakibi bastıracağı, en azından beraberliği yakalacağı düşüncesini taşırken hiç kimsenin açıklayamacağı şeyler oldu. önce bugünlerde kocelispor için ter döken kadıköy boğası serhat 69 ve 75'de mondragon'u geçti, ardından ceyhun 79'da, ümit özet 87'de tarihi farkı yarattı. maç bittiğinde hiç kimse, gerçekten hiç kimse skorboard'da yazan rakamlara inanamıyordu. fatih terim tarihi farkı sindirmeye çalışırken yüklendiği sorumluluğu hissederek "suçlı benim. yönetim kurulunun her türlü tasarrufuna saygı duyarım. galatasaraylılar bunu hak etmedi. onlardan özür dilerim" açıklamasını yaptı. maçtan önce "korkan, kaybeden" diyen fenerbahçe teknik direktörü werner lorant kariyerinin bu zirve noktasının ardından "bu farkı beklemiyorduk" deme alçakgönüllülüğünü gösterdi. kim ne derse desin, iki taraftan biri diğerine 7 gol atana kadar bu maçı tarih en başta yazacak.