bence şampiyonlar ligi, dünya kupası'ndan daha önemli... iki kupayı kaldırmış biri olarak söylüyorum, iki kupa da önemli ama şampiyonlar ligi sezon boyunca devam eden bir süreç, dünya kupası dört maçlık bir turnuva. ülkenizi temsil ettiğiniz için değeri daha fazla ama ben şampiyonlar ligini kazanmayı tercih ederim. belki de final maçında gol attığım için öyle düşünüyorumdur. almanlar asla penaltı idmanı yapmazlar...
en azından ben milli takımda oynarken yapmazdık. bu konuda neden bu kadar iyi olduğumuzun sebebini bilemiyorum. 1990 dünya kupası yarı finalinde ingiltere'ye karşı atmış olduğum penaltı, benim hayatımdaki ilk penaltıydı. maç penaltılara kaldığında franz beckenbauer üç oyuncu belirledi: lothar matthaus, andreas brehme ve olaf thon. diğer iki oyuncu içinse bir arayış içindeydi yanıma geldi ve at ıp atamayacağımı sordu, daha önce hiç kullanmadığımı söyledim. herkesin uyduracağı bir bahanesi vardı. hafiften "balta" jürgen kohler'e yaklaştığını gördüğüm anda dayanamadım ve penaltıyı kullarıanabileceğimi söyledim. başkasının atmasına fırsat vermediğiniz bir penaltıyı kullanmak sizi daha çok strese sokuyor tabii ki. doğrusu o an benim için en önemlisi kohler'in beyaz noktaya gelmemesiydi.
owen ve gerrard ilk günden farklılardı...
onları ilk gördüğüm anı hatırlıyorum; daha 17 yaşındalardı ve isimlerini. hiç kimse bilmiyordu. şimdiye kadar gördüğüm en yetenekli genç oyuncular olduklarını söyleyebilirim. hemen menajerime bir telefon çtım ve bu oyuncuların dünya çapında futbolcu olacaklarını ilettim. şimdiki durumlarını görüyorsunuz, ekleyecek pek fazla bir şey yok.
