geçen cuma, öğleden sonra, adları lazım değil, beşiktaş camiasının önde gelenleri ile birlikteydik. galatasaray’ın işinin iş olduğuna inanıyorlar ye «üç maçı da almışlar» diyorlardı....
cumartesi sabahı galatasaray kampına gittik. kimsenin ağzını bıçak açmıyordu. onlar da beşiktaş’ın işi bitirdiğine eminlerdi. «kesin haber aldık. iş tamammış» diyorlardı.
güldük... ama iş gülmekle bitmiyor... türk sporseverlerinin yarısından fazlası, kendisini bir şika çılgınlığına kaptırmış. kendi takımından şüphe ediyor, rakip takımdan şüphe ediyor, tarafsız takımdan şüphe ediyor. herkesten,. her şeyden şüphe ediyor. kafasını şike kumuna öyle saplamış ki, pırıl pırıl güneşi dahi göremiyor.
oysa son haftalarda, türk sporunun onuru olacak, alkışla spor tarihine yazılacak sonuçlar var.
şike böyle veba gibi ortalığı sarmış olsaydı, yeni salihlispor diye, bu ülkenin onda dokuzunun adını dahi bibi mediği bir takım, iki şampiyon adayı bolu ve tarsus idman yurdu’nu birbiri ardına çelmeler miydi?
tarsus idman yurdu’nun milyarder başkanı kuzey man’da para mı yok? yoksa salihli’nin bu genç çocukları hep milyonerler mi? bunun adı, sporun onurudur.
erzincan, diyarbakırspor’la niye öyle dişe diş savaştı,; peki? peki ya gaziantep? erzincan, diyarbakır’ı tek puanla döndürürken, an tep bir gol yese, bugün adana demirspor şampiyondu? yemediler... çünkü, erzincan ile antep de sporun onuruydular. peki ya galatasaray’a karşı, bir kupa finali oynar gibi oynayan ve şerefi ile yenilen ankaragücü neydi?
«şike yok» diyecek kadar saf değiliz. yar... özellikle, futbolcuların, hele birbirini yakından tanıyan futbolcuların, «hatır» şikesi yaptıklarını erkekçe ile erkekçe konuşan futbolcular da söylüyorlar. ama elde siyah bond çantaları, gizlice el değiştiren çeklerle, bütün' maçların önceden ayarlandığı iddiasına da inanmıyoruz.
bu ülkede sporu, sporun onuru için yapanlar, sporu kirleten alçaklardan hiç de aşağı değil. hatta misliyle fazla...
spor kamuoyu ve bu kamuoyunun yaratıcıları, şike dedikoduları ile uğraştıkları kadar, sporun onuru olanları da yüceltmeyi bilseler, bu sayı giderek daha da artacak ve gelecekte, şikeciler kendi yarattıkları batakta boğulacaklar,
örnek... lig şampiyonları ile, o düzmece, o sahte, o iğreti programlan yapmayı, programcılık sanan trt’cilerin aklına, bir hafta ara ile, bir ligin kaderini iki kez değiştiren yeni salihlispor’u, sporun onurunu tanıtmak, onurlandırmak geldi mi?
çılgına dönmüş tarsus seyircisi, yalan bir anonsla uyutulmasaydı, bugün bu takımın bazı futbolcuları hayatta bile olmayacaklardı belki?
hiçbir iddiasının bulunmadığı maçı, sporun onuru için canı pahasına oynayanlar, alkışların en büyüğüne layık değiller mi?
her maçta, her sonuçta şike arayanlar, biraz da kendi kafalarını muayene ettirsinler. «herkesi nasıl bilirsin» demiş eskiler.
şike var... doğru... ama dosdoğru oynayanların, çok daha fazla olduğu, daha da doğru!.
