ilk basımı 2002 olan "dünya kupası" kitabında benjamin holland'ın "hayal kırıklığı yılları. dünya kupası'nda ingiltere" başlıklı yazısından;
takımı forvette yine gary lineker sürüklüyordu ve yanında o zamana dek hiçbir ingiliz futbolcunun yaklaşamayacağı bir maharette performans gösteren genç orta saha oyuncusu paul gascoigne de vardı. ingiltere gruptan sıyrılmış, ikinci turda uzatmanın son dakikalarında atılan golle belçika'yı elemişti. sonra, muhtemelen taraf tutmayan herkesi hayal kırıklığına uğratarak, iki tane tartışmalı penaltının da yardımıyla ve hak etmeden de olsa kamerun'u kupanın dışına itmişti. artık yarı finaldeydik ve rakip eski düşman almanya'ydı; '66 finalinde yendiğimiz almanya (fazla "kültürlü" olmayan ingiliz taraftarlar arasında popüler olan tezahüratın sözleri şöyle başlar: iki dünya savaşı ve bir dünya kupası...). onlar bir gol altı, biz bir gol attık; sonra da kimse atamadı. gascoigne sarı kart görmüş ve muhtemel final maçında oynayamayacağını anlayınca ağlamaya başlamıştı -ki bu hareketle, sonraları fazla kilolarına, psikolojik çöküntülerine rağmen bütün ingiliz futbolseverlerin gönlünü fethediyordu. maç penaltılara kaldı ve sonra... bir sakıncası yoksa devam etmek istemiyorum. almanya devam etti ve kupayı aldı.
