büyük maçlardan önce maç kahramanı hiç yaratmadım. hep maçın içinden kahramanlar çıkartmayı düşündüm. dün akşamki oyunda da beşiktaş'ın üç tane büyük kahramanı vardı. şifo mehmet, rahim, amokachi... bu üç tane aslan yürekli adam maçı paketledi. fakat gözardı etmeyelim galatasaray da beşiktaş'a çanak tuttu. beşiktaş'ın istediği gibi oynadı. koca bayern münih takımı bile amokachi'ye önlem almak için üç stoper, onun arkasında da 20 metre geride mathaeus'u oynattı. yanlış düşünce bağdat'tan da döner. beşiktaş'ın hiçbir oyuncusuna iyi oynayamadı diyemem. galatasaray'ı yenen bir beşiktaş kadrosunda kötü oyuncu olmaz.
maçın hakemi topu oyunda tutayım diye çok büyük çaba sarfetti. bu bir hakem için iyidir. ama fazlası da zarar getirir. dün akşam fark çıkacak diye ödüm koptu. öyle açık seçik faullere devam işareti verdi ki akıl sır ermez. her iki tarafın da bana göre birer penaltısı var. onlara da elindeki düdüğü üfleyemedi. hem hakan'a yapılan penaltıydı hem oktay'a... beşiktaş daha farklı da kazanabilirdi. biraz şansı, biraz da direkler önledi.
toshack yavaş yavaş kimin ne kadarlık futbolcu olduğunu anlamaya başladı. onun için beşiktaş'ın bundan sonra daha da iyi olacağına inancım çoğalıyor. beşiktaş yeni sezonda trabzon'dan sonra ikinci büyük maçı da kazandı. hem de çok hakederek. hepsini kutluyorum...
) 
