sezon ilk 4 haftada sadece 1 puanla başlayan alkaralar, sonraki 5 maçta, sihirli bir değnek değmişcesine, 13 puan toplayıp bir anda hepimizi umutlandırmıştı. yükselen grafik kadar oynanan oyun da gönüllerimizi fethediyordu.
biz de ömer abimle atladık bu sezon 2. kez tribündeki yerimizi aldık.
ilk yarıda alkaraların nefis paslaşmaları, güzel çıkışları derken gol geldi gelecek diye beklemeye başladık. özellikle genç ukryamalı belyaev'in koşuları verkaçları nefisti.
fakat golü yiyen taraftık. "neyse ikinci yarıda çözeriz" dedik fakat ikinci yarının başında istanbulspor'un geri çekilmek yerine önde basmasıyla bir anda aslında gerideki elemanlarımızın orta sahaya topu iletme konusunda inanılmaz yeteneksiz olduğunu görmemizi sağladı.
bir anda gözümüzdeki perde inmişti!
51'de skor 2-0 oldu ve kalan 39 dakika neredeyse bir pozisyon bile üretemedik! çünkü sarı-siyahlılar önde basıp durdurlar ve bizi darmaduman ettiler!
) 
