halit kıvanç'ın 1983 basımlı "gool diye diye" kitabından;
ilk maçında ingiltere ile 1-1 berabere kalarak spor kamoyunu şaşırtmıştı belçika... ardından ispanya'yı 2-1 yenince gözler faltaşı gibi açıldı. "bu belçika da nereden çıktı?" gibilerden... ne var ki bu iki başarıya karşın, belçika'nın evsahibi italya'nın önünde bir sürpriz yapacağını düşünenler çok azdı. ama belçika için o maçta galibiyet gerekmediğini hesaplamıyorlardı. belçika sessiz sedasız ve de golsüz bir beraberlikle finale çıkıverdi. maç öncesi iki takımın da 3'er puanı vardı. bu beraberlikle puanları 4 oluyordu. ancak italya'nın averajı 1-0'dı. belçika'nın ki ise 3-2... fark 1'di, ama "daha çok gol atan üstün sayılır" kuralı, belçika'nın finale yükselmesine yetti. italyanlar ise, ingiltere'yi devirdikleri halde, ispanya ve belçika ile berabere kaldıklarından, kendi evlerinde elenmiş oldular. aslında italyanlar belçika takımını değil, daha çok kaleci pfaff'ı yenememişlerdi.
belgium: jean-marie pfaff (gk), eric gerets, luc millecamps, walter meeuws, michel renquin, wilfried van moer (dk. 48 rené verheyen), rené vandereycken, julien cools (c), raymond mommens (dk. 77 erwin vandenbergh), françois van der elst, jan ceulemans
teknik direktör: guy thys (bel)
sari kartlar: dk. 0 gabriele oriali, dk. 0 franco causio (italy) dk. 0 walter meeuws, dk. 0 rené vandereycken, dk. 0 françois van der elst (belgium)
belgium complete italian job to reach final published: saturday 4 october 2003, 10.40cet
belgium held their nerve in the lion's den of the stadio olimpico to finish top of their group and reach their first ever major final.
belgium reached the 1980 uefa european football championship final – their first ever major showpiece – thanks to a perfectly-executed goalless draw against italy.
knowing a point would be enough to put them through, belgium coach guy thys left out erwin vandenbergh and packed his midfield. every bit the collective unit they had been throughout the tournament, thys' side once more showed admirable resolve to keep out an italian attack which needed to score but rarely looked like doing so.
belgium, for their part, made chances of their own on the break, dino zoff diving to save from michel renquin, raymond mommens and rené vandereycken. for the azzurri, francesco graziani and roberto bettega combined to play in franco causio, but jean-marie pfaff came out to make the block.
the belgians, who kept their nerve in the lion's den of the stadio olimpico, were worthy finalists. for the hosts, home advantage had not proved as beneficial as hoped. as one headline put it, 'italy out – and so are the knives'. coach enzo bearzot, however, had broad shoulders and, luckily for italy, he was still in charge for the next fifa world cup.
