evde izlediğim ve pek keyiflendiğim bir maç oldu. öncelikle hep kaçan ve yarışı önde bitiren bizdik. her ne kadar fotofinişle de olsa 3 puanı biz aldık.
gençlerbirliği camiası olarak biz troisi'yi çok sevmiştik. adana'da oynanan bir kayserispor maçında kayseriye üç gol birden atan troisi'nin attığı gollarin birinden sonra tribün tellerine nasıl geldiğini ve sevincini bizlerle nasıl paylaştığını hatırladım.
neyse. neticede böyle duygularla troisi'yi izledim. ilk vuruşu direkten dönünce bir ohh çektim. ama sonra daha güzelini attı.
maça 2-2'ye geldikten sonra gençlerbirliği neredeyse durdu. kayseri oynamaya başladı. fakat son dakikaların içerisinde (uzatmalarda) oyuna yeni giren iki oyuncunun güzel anlaşması golü getirdi. son maçlarımızın tamamında olduğu gibi oyunu son anına kadar bırakmamanın ve oyuna doğru müdahalelerin etkisi diyelim.
bu maçta ilginç olan ve aklımda kalan noktalardan birisi kayserispor taratarının "day'ankaragücü" pankartı açması, maç içerisinde de ankaragücü kümeye tezauratları oldu. sanırım aynı kişiler değildiler :)
maçtan bir kaç saat sonra sevinçten dört köşe bir biçimde mali geldi. biraz mali maçına baktık afrika kupasında, biraz fenerbahçe bjk maçına. yukarıda yazdığı anılarını anlattı, aynı keyifle ve hastalıktan yeni çıkmanın halsizliğiyle gitti. bir de bjk deplasmanına gideceği müjdesini erdi tabi ki. giderken kendisindeyken hiç yenilmediğimiz gençler atkısını mı versem acaba?
