pınarlarda, pınar, ural, zeynep ve benden kurulu 4 kişilik taraftar ekibi ile maçı izledik. maç ortada gidiyordu. ben sürekli ilk yarıda gol yemiyelim diyordum. zeynep film izler gibi sessiz bir şekilde maçı takip ediyordu. ben bir ara "zeynep, konuşmamda sakınca yok di mi?" diye gönderme bile yaptım. pınar da beklediğimden sakindi. arada ben ural'a ankaragücü maçında "bakmazsan gol olur" demem ve onun da bakmamasının ardından gol olması ile üzerine yapışan "bakmazsan gol olur" göndermeleri yapmamın dışında, çok mülayim bir şekilde maçı izliyorduk.
sivasta maçta olan abreg'i arayıp stadın neresinde olduklarını öğrenmemiz ve havayı yerinden aldığımız bilgilerle koklamamız da, güne dair not düşülmesi gereken bilgiler...
maç uzun süre ortada gitti, derken... kornerde ramazan'ın yanlış çıkışı ve sivaslının 3 tane gençlerli arasından topu kaleye atması ile moralimiz bozuldu. ama ural golden sonra sürekli "2-1 alırız rahat olun" diyip duruyordu.
ikinci yarı mununga girince çok söylendik ama o ortaladı ve tum nefis bir kafa golü atınca çok sevindik. yasin sarı görünce ural delirdi. ikinci gol tempoları yaparken de maç bitti.
bu sezon deplasmandaki kötü gidişata bir puan bile olsa dur demenin olumlu yanını gördük. yine mutlu olacak bir şey bulduk. pınar ise, "allah bereket versin" diyerek maça noktayı koydu...
