halit kıvanç'ın 1983 basımlı "gool diye diye" kitabından;
peşpeşe iki zaferi müjdeliyordum mikrofondan... önce fenerbahçe ile birlikteydim. sarı-lacivertli türk temsilcisinin kuzey irlanda'nın linfield takımını yenisini, daha doğru deyimle ezişini anlatıyordum. ne maçtı, ne oyundu... hazım-atilla, k. ismail-şeref, özer, ali, ihsan-ogün. nedim, şenol, birol, aydın düzenindeki fenerbahçe, 4-1'lik farka ulaşıyordu. haaa söylemeyi unuttum. ikinci tur maçıydı bu... o zamanlar türk takımları avrupa kupalarının daha ilk turunda teslim bayrağı çekmiyorlardı.
fenerbahçe de birinci turda romanya'nın petrolul takımını 4-1 yenmiş, ploesti'deki rövanşta ancak bir penaltı golüyle kaybetmiş, rahatça tur atlamıştı. şimdi ikinci turda yine bir 4-1'le açıyordu perdeyi... rövanşı 2-0 verecek bir tur daha yükselecekti. sarı-lacivertli türk temsilcisi avrupa kupa galipleri turnuvası'nda çeyrek finaldeydi şimdi...