2006 yılından itibaren -tarihimizde hiç vermediğimiz kadar uzun bir ara oluyor bu- süper lig'de oynadığımız ilk maç olması hasebiyle ayrı bir önemi vardı maçın. bance, ekhigo, dominguez, fink, lazar gibi etkili ve 11'de banko olabilecek yabancıların da varlığı maça daha güvenle bakmamızı sağlıyordu. ilk devreyi çok etkili bir futbolla 3-0 önde kapattık. ikinci devre takımın yeni oluşu, pek çok oyuncunun hazırlık kampı görmemesi ve fizik-kondisyon eksikliği gibi sebeplerle daha silik bir bir şekilde geçirdik. buna rağmen baskı yemedik ama iki duran top golüyle maçın son bölümünde heyecan tavan yaptı. herşeye rağmen tarih iyi oyunu değil neticeyi yazıyor ve lige üç puanla başlamak önemliydi gerçekten de. maça gelen az sayıdaki gençler taraftarıyla bir sorun yaşanmaması ve bizde oynadığı 2 sezon boyunca taımın hem en yararlı hem de en yürekli futbolcularından birisi olan oktay delibalta'ya gösterilen sevgi günün diğer kazançlarıydı. gençlerbirliği'ni geçen sezona oranla gücünü azaltmış olarak gördüm. nihayetinde g.birliği bu, küme düşme gibi bir durumu olmaz ama eski dönemlerin takımlarıyla da kıyaslanamaz sanırım.
