ilk izledigim veya izlemeye calıştıgım,dünya kupası final macı, annem evin ortasına bir lehen koydu beni yıkıyacaktı anneme ihtiraz etme şansım yok. kafamı sabunluyor gözlerimi acamıyordum lehenin icinde evin ortasında annem beni yıkamaya calışıyor ara sıra gözümü acıp televizyona bakmaya calışıyordum annemde kafama banyo tasını geciriyordu,cok net hatırlıyorum mac 1-1 devam ederken hollandanın şutu direkten dönmüştü ve ben lehenin icinde pozisyonun tekrarına bakayım derken kafama bir tas daha yemiştim, annem,e gecenlerde sordum anne dedim cok eskiden bir gün ben maca bakmaya calışırken beni yıkıyordun kafama tası yerleştiriyordun hatırlıyormusun dedim o yıl 1978 senesiydi anne dedim,fakat daha sonraki yıllarda ögrenmiştimki o an benim kafama vurulan tas sadece bir anne şefkatinden kaynaklanıyormuş oysaki ben kafama tası yerken, arjantin,de faşizm aba altından sopa gösteriyormuş arjantinde zindanlarda insanlar inim inim inliyormuş,faşizm acımasız yüzünü arjantinde dünya kupası varken bile dünya seyirci kalıyormuş ve zindanlarda insanlar işkencelerle katlediliyormuş ne zaman aklıma faşizm gelirse 1978 yılı annemin beni yıkamsaı ve bu final gelir oysaki bu durumun aynısı 2 yıl sonra sıra ülkemize geldiginde daha iyi anlamıştık,1980 yılından sonra artık her şey bir tuhaftı,herkes sindirilmiş ve işkence tezgahlarından gecirilmişti biz ufaktık fakat bu degişimi bayagı fark ediyorduk insanlar artık bir biriyle eskisi kadar muhabbet etmiyor ve komşular bile bir birini ziyarete gitmiyordu 12 eylülde nasıl bir felaket yaşandıgını yıllar sonra 18 li yaşlara geldigimizde cok daha iyi anlamıştık, annem o tası kafama vurmasıyla başlamıştı sanki her şey, ve o gonden sonra hic bir şey eskisi gibi olmamıştı..
