unutalım mı 6-0'ı? bir fırsat işte bugünkü maç. unutmak değilse bile, acısını hafifletmek, daha doğrusu türk futbolunun böylesine bozguna müstahak olmadığını ispat için iyi bir fırsat ..
danimarka'ya karşı parlak bir sonuç alabilir ve bunun yanısıra mükemmel bir futbol gösterebilirsek, bologna'daki 6-0'ı anormal bulanlar artacak, fakat aksi halde yani başarısızlık zincirine yeni bir halka eklendiği takdirde de, 6-0'ı normal sayanlar çoğalacaktır.
danimarka ile ilk defa karşılaşıyoruz. tanıdığımız bir takım değil... dünya futbolunda bir macaristan, bir brezilya, bir ingiltere, bir italya şöhretine rahip olmayan bir ülkenin takımı.. ama hiç ihmale gelmeyeceğini anlamak için, mazisine şöyle bir bakmak yeter. biz 90 ıncı milli maçımızı oynarken, misafirlerimiz 258 inci milli maçlarına çıkıyorlar. son olimpiyatta, daha iki yıl önce gümüş madalya kazandıran ikinciliğie ulaştılar. bu yl içinde ise -bizim geçen yıl iki maçta da tek farkla yenebildiğimiz- norveç'i 6-1'lik mğalubiyete uğrattılar. ve gerçek amatör bir futbol ekibi.
hem bu sefer, geçen haftalardaki gibi saha ve seyirciden yana endişe de yok. saha bizim... seyirci bizim... şartlar hep tarafımızda... danimarka antrenörü «bu sahada kazanmamız zor» deyişindeki hakikat payı, az değil... o halde parlak zafer şarkıları söylemeden girişlecek bir tahmin de, ay - yıldızlı takımın galibiyete daha yakın olduğunu gösterecektir. herhalde sşans ölçüsü, turkiye'nin yenmesi ihtimalini, yüzde 50'nin üstüne çıkarıyor. ama sadece galibiyet değil, iyi futbol da istiyoruz onun yanında... tribündeki onbinlerin arasında bir «fifa ikinci başkanı» nın da bulunduğunu hatırlamak lazım. dünya futbolunun bu 2 numaralı adamına «türkler bologna'da nasıl da 6-0 yenilmiş? pekalâ iyi futbol oynuyorlar.» dedirtmemiz şart bugün...