bir gece önceden heyecanlı bir izmir yolculuğu, harika bir izmir günü, harika bir şampiyonluk ilanıydı.. tribünler ve taraftarlar bir başka harikaydık.. yediğimiz goller, hüzün ve mutsuzluk, alex penaltıysa gelen mutluluk ve kaçırmasıyla oluşan yıkıntı ama hiçbir zaman kaybolmayan inanç ve bütün tribünlerin "çocuklar inan, inanın çocuklar" tezahuratıyla inleyen stad veeeeee deivid'in golü ile gelen şampiyonluk sevinci, mutluluğu, çılgınlığı anlatılmaz, tarif edilmez bir duygu..
fenerbahce'm benim biricik sevgilim söyle senden başka kimin var benim..
) 
