13 haziran 1957 tarihli milliyette bir maç anlatmıştım. o yazı şöyle bağlıyordu: «fenerbahçeliler mithatpaşa futbol sahası üzerinden silindir gibi geçtiler. sahada fransa şampiyonları vardı, ezildiler...»
fenerbahçe o maçta fransa şampiyonu toulouse'u 2-0 yenerken adeta futbol dersi vermişti. bugün aynı fenerbahçe, gene fransa şampiyonu karşısındadır ve bu maç o günkü hususi maçtan çok daha mühimdir.
nice, bir hafta evvelki maçında kadrosundan dört oyuncuyu kızağa çekip oynatmamıl, «fransa liginde şansımızı kaybettik, fakat şampiyon kulüpler turnuasında iddialıyız» fikrini benimsemiştir.
fenerbahçe de hemen hırmen aynı şartlar altındadır. milli ligte iddiasını kaybetmemiştir ama şansı bir hayli azalmıştır. şu halde bu turnua onlar için de biraz prestij meselesi olmuştur.
fenerbahçe ya bu maçla beraber birçok şeyler kaybedecek, yahut bir maçta beraber şevkini, hızını, ümidini kazanacaktır.
eğer fransızlar iddia ettikleri gibi klâsik bir wm sistemi ile oynamak üzere sahaya yayılırlarsa fenerbahçenin can, lefter, avni gürcan gibi elemanları karşısında «orta saha hakimiyetini» kuramayacaklardır. eğer sadece bir beraberlik gayesiyle, sık sık ve kapalı bir müdafaa kurarlarsa maç bizim şampiyonlar için oldukça güçleşecektir.
her ne olursa olsun fikrim şu ki, bugünkü maç «ortada» değildir. eğer fenerbahöe müdafaası işi ciddi tutarsa maç mutlaka fenerbahçenin olacaktır.
) 
