kazandık… ama güç belâ. ayni oslo’daki maç gibi dün de heyecandan tirtir titredik. hele bir ara 1-0 mağlûp duruma düşüşümüz her şeyin kaybolduğunu bütün ümit kapılarının kapandığını görmenin teessürüne boğdu bizleri. norveç milli takımı oslo’da da bizi hırpalamıştı. hem de en az dünkü kadar… fakat doğrusunu söylemek icap ederse orada mithatpaşadaki kadar heyecan çekmemiştik. zira takımımız hem bilgili futbolculardan kurulu idi ve hem de maça asılma azmi içersindeydi. bu azim, bu hırs bizim, vikinglerin torunlarına karşı galebe çalmamızı temin etti. peşinen söyliyelim ki milli takımımız iyi bir revizyona tâbi tutulmadığı takdirde norveçten çok çok daha ciddi ve tehlikeli rusya karşısında başarı sağlayamaz.
1 haziranda osloda norveç ve 18 haziranda moskovada rusya ile yaptığımız iki karşılaşmada takımımızın o günkü durumu ile, dünkü oyununu mukayese ederek bu hükme varmış bulunuyoruz. ikaz bizden…
) 
