sanıyorum, 1974/75 sezonunun galatasaray maçından dönüyordum. maç berabere bitmişti. fenerbahçe lider durumdaydı ama istanbul'da galatasaray'ı yenemediğimiz için çok mutsuzdum. ankara'daki sınıf arkadaşlarımı düşündüm otobüs izmit'e yaklaşırken; o anda ödevlerini bitirmiş yatmaya hazırlanıyorlardı herhalde. ''ben bu otobüste, gecenin bu saatinde tek başıma nereden nereye gidiyorum?'' diye sordum kendime, ''neden ben de herkes gibi değilim?''. sorunun cevabı barizdi, ben fenerbahçeliydim, hem de lafta değil gerçek fenerbahçeli ve hayatta görev ve sorumluluklarım vardı. onlar değil, ben doğru yerdeydim. ama dedim ya sezon sonunda şampiyon da olsanız, çok zor, çok dertli bir iştir taşralı taraftar olmak...
