milli takımımızın soyunma odasında kimsenin ağzını bıçak açmıyordu. odaya ilk giren turgay oldu. onu, naci, suat, b. ahmet ve diğerleri takip etti. soyunma odasındaki sessizliği nacinin kaptan turgay’a seslenişi bozdu: «hakemin ofsayt vermiyeceğini bilmiş olsaydım topa müdahale ederdim.» kaptan turgay, başı ile naciyi tastik ederken, beri yandan da arkadaşlarını teselli ediyordu: «üzülmeyin çocuklar ne yapalım kader böyle imiş.»