çarşamba güni galatasaray soyunma odasında bir bayram sevinci vardı. dün, bu sevinç yerini üzüntüye bırakmıştı. kimse birbirine sarılmıyor, kimse öpüşmüyor ve kimse konuşmuyordu. zira beş gün evvel doğan şampiyonluk ümidi, dün kaybolmuştu. hem öyle bir kaybolmuşki...
buna mukabil fenerbahçeliler koca bir şampiyonluğu kutluyorlardı. herkes açık farklı galibiyetin verdiği zevkle adeta kendinden geçmişti.
bu büyük muvaffakiyette payı olanlar duydukları memnuniyeti ifade etmek için zorluk çekiyorlardı. şampiyonluk şerefini paylaşanlar başarıyı hemen hemen aynı kelimelerle ifade ediyorlardu. bu söz kısaca şöyle hülâsa edilir: "birbirimize inandık, oynadık ve kazandık."
