serkan aykut anlatıyor: "94-95 sezonuna başladık ve ben 2-1 kazandığımız vanspor maçı sonrası ayrıntısına girmeyeyim; multescu ile bir sorun yaşadım. hoca beni resmen sildi defterden. üç-dört hafta oynatmadı. içeride bir g.saray maçı vardı. faruk abi sakat, diğer romen de cezalı galiba. mecbur koydu beni on bire. heyecandan titriyorum, ayakta duramıyorum. bülent abi de acayip iyi tutuyor beni. ilk yarının sonlarına doğru seyirci “serkan dışarı” diye bağırmaya başladı. faruk abi sakat ama yine de hoca ısın dedi ona. tamam dedim, bitti. o an oyundan çıksam beki de samsunspor kariyerim bitecek, çok ilginç bir andır o. tam o sırada bünyamin abi, topu söktü, bastı geliyor. herkesi geçti ve bana çıkardı, ben de attım golü. sonra bir gol daha attım. stat bu sefer “serkan aykut” diye inliyor. o pozisyonu ve gol pasını hiç unutmam; bu nedenle bünyamin ağabeyi ayrı bir severim. bende yeri özeldir."
maçı 2-1 önde götürürken vahap beyaz'ın bitmek bilmeyen uzatmaları ve son saniyede o ana dek kusursuz oynayan romen kaleci stelea'nın büyük hatasında sedat'ın kafa golü ile resmen yıkılıp kalmıştık. o üzüntü halen içinmde bir sızıdır.
