1954 dünya kupası’nın bitimine bir dakika kala maçta 2-0 öne geçen ve iyi oynayan macaristan 3-2 geri düşmüştür. sağdan inen mihaly toth batı almanya defansının arkasına bir top keser. ferenç puşkaş pası alır ve toni turek’in altından fileleri bulur. maçı uzatmaya götüren bu golün sevincini yaşayan macarlar bir anda şoka uğrar. ıngiliz hakem bill ling, gallerli yardımcısı mervyn griffiths’in bayrağına uyar. ofsayt. gol yok.
dönemin en iyi takımı, dört yıldır namağlup,olimpiyat şampiyonu,ıngiltere’yi iki kez paramparça etmiş macaristan finalde şanssızdı. nandor hidegkuti ve sandor kocsis’in şutları direklerden dönmüş ve almanya kalecisi turek inanılmaz kurtarışlar yapmıştı. fakat son noktayı galler’li yan hakem koydu. puşkaş’ın maç sonu isyanı her şeyi özetliyordu: “hakem golü vermişti. sevinmiştik ve orta sahaya gelmiştik. o anda bayrak kalktı. onu hiç affetmeyeceğim. bir dakika sonra bayrak kaldırdı. onu orada öldürebilirdim ama ne yapabiliriz ki? yan hakemi dövemiyoruz maalesef.”
griffiths daha sonra otobiyografisine “bayrağı kaldırdığımda gol henüz geçerli sayılmamıştı” demiş ve eklemişti “puşkaş üzerime yürüdü ve bana pis pis baktı.”
macaristan onu hiç affetmedi ve futbolları o düzeye bir daha hiç gelemedi. batı almanlar ise maçı “bern mucizesi” olarak adlandırdılar ve yollarına devam ettiler
