çünkü sarı-lacivertli takım ligi namağlup bitirdi. milli ligin grup birinciliğini de öyle; çünkü, fenerbahçe takımı klas oyuncularda müteşekkildi. başlarında iyi bir antrenör vardu. mevsim sonu olmasına rapmen hepsini islim üzerinde tutabilen... ferdi mukayese de üstündü. cem'i mukayese de üstündü. o halde fenerbahçe takımı bu üstünlüklerin kendisine verdiği avantajla sahadan galip çıkacaktı.
bu fikir silsilesine takılan ve neticeye doğru yürüyenler maçtan evvel hükümlerini vermişlerdi. fenerbahçe sahadan galip ayrılacak..
ne oldu? sahadan galatasaray galip çıktı. nasıl çıktı?
sertlikle diyenler bulunacak, rakibinin asabını bozdu diyenler olacak. hakem için şikayet edenler de pek tabili. yok: böyle düşünmek ve neticeyi tahfif etmek için bu yola sapmak doğru bir hareket olmasa gerek.
galatasaray için, maçtan evvelki öüsahedelerimizi şöyle bir neticeye bağlamıştık. rahat bir finalist. bu tarafın, fenerbahçeyi rahatsız eden problemleri yoktu. bu tarafın, milli lig finaline ilave ettiği bir ünvanı yoktu. nihayet bu tarafın, rakibi kadar asabı ve morali bozul değildi...
galatasarayı ayakta tutan, neticeye götüren de bu derece büyük iddiaya sahip olmamasıydı.
bir fenerbahçe-galatasaray maçı daha seyrettik. netice tahminlerin tamamen aksi oldu. ve şimdi herkes galatasaray galibiyete gitmesini bildi, başarıya ulaştı demekte.
dünkü sualimizi şimdi tekrarlayalım: netice süpriz mi?
