bu maçı eskişehir'de dumlupınar öğrenci yurdu kantininde izledim. soğuk bir eskişehir akşamında kantine gençlerbirliği polarımla inmiş maç için hazırlanan sandalyelerden orta kısımlardan birine oturmuştum.
yaklaşık 200 fenerbahçeli öğrenci arasında maçı izlemeye başladık. malum frikik pozisyonu oldu. topun başında jedinak var, topu bir öyle koyuyor bir böyle koyuyor, gidiyor, geliyor derken frikik aşaması baya bir uzadı. benim gerginlikten bacaklar yerinde durmuyor, yanımda kahverengi deri ceketli bir öğrenci var benim formayı da görüce biraz gaza geldi ince ince ortaya laf atarken birden yüksek sesle;
"ulan vur şu topa artık kaç golün var ordan? sanki atabileceksin" diye bağırdı. jedinak sonunda vurdu topa, seken top içeri girdi, o anın gazıyla sessiz sakin maç izleme düşüncesinde olan ben yerimden "gol bee" diye bir zıplamışım ama kantinde çıt çıkmıyor. saniyelik kafam yerine geldi içimden dayak yemeyiz inşallah diye geçirirken arkadan beşiktaş galatasaray veya diğer takımları tutup bu maçı izleyen gruptan bir alkış ve bravo sesleri geldi. sonra sakince maç izlemeye devam ettik. o kadar fenerli arasından büyük gururla yürüdüm baya güzel hissettirmişti.
bu anıyı bugün golü atan futbolcu mile jedinak'ın emeklilik haberi üzerine yazdım. jedinak deyince aklımda bizde oynadığı futbol çok olumlu kalmadı ama bu anı yüzünden bu golü ve antalya'ya kiralık verdiğimiz sene bize attığı 2 golü unutamıyorum. bana kattığın bu güzel anı ve emeğin için teşekkürler jedinak.
