maçın oynandığı hafta sonu biz de, bandırma, manyas, gölyazı ve bursa’da dolaştık. ( http://www.mehmetalicetin...zi-ve-bursa-gezi-gunlugu/ ) maçın oynanacağı saatlerde önce inşaat halindeki bursaspor’un yeni stadyumunun, ardından da bursa atatürk’ün önünden geçtik.
yol kenarında akın akın maça giden taraftarları görmek resmen içimi yakıyordu. çünkü passolig boykotumuz nedeniyle ne ankara’da ne de başka yerde maça gitmiyorduk. 21 kere deplasman yapmış biri olarak ( http://www.mehmetalicetin...nilari/deplasman-anilari/), 22.nin kıyılarında dolaşmak ve maça gitmemek cidden can sıkıcıydı.
arabayı bir yerlere park edip karnımızı doyurmak için iskender’e oturduğumuzda, tanıl abi den önce, “irfan çok iyi başladı”, ardından da “irfan can asist, stancu gol” haberini aldım. bir yandan sevinip diğer yandan “ah ulan” diyordum.
fakat günün ilerleyen saatlerinde gelen haberler hiç de iç açıcı değildi. tanıl abiden sırasıyla, 55’de maçın gerginleştiğini, 65’de uzaktan bir şutla skorun dengelendiğini, son 10 dakika sakatlık nedeniyle 10 kişi oynadığımızı ve önce skorun 1-2, sonrasında ise 1-3 olduğunu öğrendim. beklemediğim sonuç değildi ama yine de moral bozukluğu yaşıyordum.
