en unutamadığım maç, 2002 yılındaki 6-0'lık mağlubiyet. galatasaray'a gönül vermiş biri olarak o yenilgi hâlâ aklımda. unutamadığım diğer iki maç ise; bir 2005 yılındaki türkiye kupası maçı. galatasaray o maçı 5-1 kazanmıştı. ve fenerbahçe iyi oynamasına rağmen tek başına franck ribery perişan etmişti rakibi. işin en ilginç tarafı da, galatasaray bu 5 golü tek bir korner bile kullanmadan atmıştı. çok çarpıcı bir olaydı. rüştü de elinden geleni yapmış olmasına rağmen öyle tuhaf goller yedi ki, felaketti. ben o maçı fenerbahçeli gazeteci ağabeyimle izliyordum. gayri ihtiyari ağzından şu laflar döküldü: ya bu çocuk da o kadar iyi bir aile babası ki! yani kel alaka! öyle perişan olmuş ki! hiç unutamam o anı. arada karşılaştığımızda hâlâ gülerim, 'kimseye söyleme!' der. bir de mayıs 1989'daki galatasaray'ın 3-0'dan 4-3 kaybettiği maçı unutamıyorum. tanju ilk yarıda 3 gol attı. tam biz 7-8 olur diyorduk ki maçı fenerbahçe 4-3 kazandı.
) 
