onu ilk kez 1998 yılında gördüm. gs-fb şampiyonluk için başa baş çekişiyor, liderlik her hafta el değiştiriyordu. arada puan değil, gol farkı vardı. o gün galatasaray, altay’ı 6–1 yenince tekrar lider oldu. tüm taraftarlarda büyük bir sevinç vardı. arkadaşlarımla bursa’da maç sonu görüntülerini izlerken ali sami yen’in koridorlarında tekerlekli sandalyeli birisi ve yanında birkaç arkadaşı gözüme battı. ali şen aleyhinde bağırıyorlardı. istanbullu arkadaşım: “bu sezgin!” dedi. “çok iyi bir galatasaraylıdır.” diye devam etti. o zamandan sonra onu daha dikkatle takip etmeye başladım. benim sonraları tanıdığım bu büyüğüm ali sami yen’deki tüm maçlara gidiyordu. sadece futbol değil, galatasaray’ın basketbol, voleybol maçlarına da gidiyordu.
sezgin ağabeyi camiada tanımayan yok gibiydi. futbolcular gol sevinçlerini ona sarılarak kutluyorlardı. taraftarlar ona derin bir saygı duyuyordu. çevresinde sevilen birisiydi. mutlaka arabasını ittiren 3–5 arkadaşı çıkıyordu. galatasaray yönetimi bile ona değer veriyordu. kulüp çıkardığı bir filmde ona da söz vermişti. o ise içindeki galatasaray sevgisini şöyle açıklamıştı:
—galatasaray dördüncü golü atınca sevinçten bir zıplamışım, masanın üstüne çıkıp 5 metre ilerlemişim, nasıl ilerlediğime ben bile şaştım. galatasaray olmazsa ben de olmam!
sezgin ağabey geçen yıl evlendi. nikâh töreninde kendinin ve eşinin üzerinde takım elbise, gelinlik falan yoktu. sadece galatasaray formaları vardı.
her kulüpte sezgin ağabeylerimiz var. bazen doğuştan, bazen sonradan özürlü olmuşlar. ama hayata küsmeyip futbol sayesinde dört elle sarılmışlar. futbol sadece oyun mudur? futbol yaşamdır. sezgin ağabey hayata galatasaray sevgisi ile tutunmuştur. bizim sağlam ayaklarımız var ama sezgin ağabeye galatasaray sevgisinde bir türlü yaklaşamadık. o daima bizim ilerimizden gidiyor.
galatasaray’ın bir basketbol maçında genç bir taraftar sezgin’den meşale yakmak için çakmak ister. sezgin ağabey çakmağı verirken:
—yak ama sakın sahaya atma, der.
işte büyük bir taraftar, “özcimbomlu sezgin” ağabeyimiz.
sezgin ağabeyin fotoğrafını bulmak zor oldu. en sonunda http://www.galatasaraymedia.com/ adlı siteden buldum. sayın mehmet eskici tek bir şartla izin verdi. fotoğraf üzerinde oynanmamasını istedi. nezaketinden dolayı kendisine içten teşekkürlerimi sunuyorum.