ben o gün hiç ümitli değildim.arkadasımın işyerinde maçı izlemek için gitmiştik.ortam kalabalıktı ve en önemlisi hiç fenerli yoktu aramızda.
ribery nin fırtına gibi oyunu.ve mac sonucu.hiç almadıgım kadar haz duygusu almıstım.mutluyduk.sabaha kadar gezdik izmirin her yerini.
normal işe gittiğimde mesaiden 5 dakika önce girerdim ofise fakat o gün en erken giden ben olmuştum.fenerli arkadaslarımın hiç biri günaydın demeden soyunma odasına yönelirken hepsiyle tek tek dalga geçmiştim. ne gündü ama... teşekkürler hagi.
