bu maçta kapalı tribündeydim. denizli 2-0 öne geçtikten sonra isaac çok şahsi oynayıp çok top kaybetmeye başladı bir süre. bu sırada hem 2-0 yenik olmamızın verdiği sinirle hem de ısaac'in yaptığı top kayıplarına iyice kafayı takan bir taraftar, kapalı tribünün en arka sırasından avazı çıktığı kadar bağırarak yaklaşık 10 dakika boyunca ısaac'e saydırdı. tüm kapalı maçı bırakıp adamı seyretmeye, adamı dinlemeye başlamıştı. tam da bu sırada isaac bir gol attı. tribünde ben de dahil neredeyse herkes kahkahaya boğulmuştu ve gülmekten kırılıyordu resmen.
) 
